Bezienswaardigheden
Eigenlijk teveel om op te noemen...
Misschien wel de belangrijkste reden waarom de Costa de Prata zo gewaardeerd wordt: de hoeveelheid en kwaliteit aan bezienswaardigheden.
De ruime stranden en opzienbarende natuur, de bijzondere musea, de historische steden en kloosters en de schilderachtige plaatsjes. Eigenlijk teveel om op te noemen maar we doen tóch een poging:
Subcategorieën
World Heritages
Maar liefst 6 van de Portugese werelderfgoed-sites zijn in deze regio te vinden
- Klooster van Alcobaça
- Klooster van Batalha
- Culturele landschap van Sintra
- Tempeliersburcht van Tomar
- Universiteit van Coimbra
- Koninklijke gebouwen van Mafra (paleis, basiliek, klooster, tuin en jachtterrein)
Spannende grotten
Spectaculaire druipsteengrotten
In het natuurpark Serra d'Aire e Candeeiros kunt u een aantal druipsteengrotten bezoeken. Alle drie geven een spectaculaier blik onder de aarde. De grotten zijn op sommige plekken extra mooi verlicht. Ook vinden er regelmatig tentoonstellingen in plaats.
Er zijn verschillende locaties, te weten:
- Grutas Alvados/ San Antonio
- Grutas da Moeda
- Grutas Mira d’Aire
Laatstgenoemde heeft de prijs 'Natuurwonder van Portugal' gewonnen.
Bijzondere musea
Van Buddha tot Dino
Behalve veel historische gebouwen, zijn er in de Costa de Prata ook veel leuke en interessante musea en beeldenparken. Vaak verrassend modern en multimediaal.
Naast de 'indoor' musea is er een aantal openlucht tentoonstellingen en opgravingen. Wat te denken van de dinosaurus-pootafdrukken of het indrukwekkende Buddha Eden?
Gezellige markten
Een onvergetelijke belevenis
Naar een markt gaan in de Costa de Prata is een hele belevenis; het grote verschil met de markten in Nederland is dat je er echt alles kunt kopen wat je maar bedenken kan. Van kleding (van casual tot herenkostuums) en schoenen tot gereedschap, vloerkleden, destilleerketels, paardenzadels en levende dieren zoals kippen, konijnen en puppies.
Natuur en Cultuur
Genieten maar!
Voor zowel de natuur- als cultuurliefhebber komt in deze regio niets te kort. Het natuurpark Serra d’Aire e Candeeiros bijvoorbeeld heeft misschien geen eenvoudige naam maar is groter dan de Nederlandse Veluwe. Het is een waar wandelparadijs maar ook de mountain-biker en speloloog zullen het geweldig vinden. De vele historische gebouwen en steden, de boerenmarkten, de (fado-) concerten en musea maken de innemenede Portugese cultuur tastbaar.
Marinhas de Sal de Rio Maior Speciaal
Ambachtelijke zoutbereiding uit ondergrondse bron
De Salinas of zoutpannen liggen aan de voet van de Serra dos Candeeiros, 3 km van Rio Maior.
Het zout wordt er nog steeds op ambachtelijke wijze gewonnen en opgeslagen zoals 8 eeuwen geleden. De zoutmijn is breed en diep, gevoed door een ondergrondse bron.
Het water met hoge zoutconcentratie wordt opgepompt om de ondiepe compartimenten van steen of cement (Marinhas de Sal) te vullen met het zoute water.
Na 8 dagen is het water verdampt en kan het zout op piramides klaargezet worden voor opslag in houten huisjes, met houten sloten en sleutels zoals reeds in de Romeinse tijd werden gebruikt
Verder vindt u hier een wandelpad, cafeetjes, restaurant en een toeristische dienst.
Grote weekmarkten
• Iedere zondagochtend Santana bij Benedita en in Pataias, ten noorden van Nazaré
• Iedere maandag in Caldas da Rainha, richting Rio Maior, na de 3e rotonde (Rua Dr Vieira Pereira)
• 2e dinsdag van de maand in Alfeizerão
• Iedere donderdag in Malveira
• Laatste donderdag van de maand in Peniche
• Iedere vrijdag in Nazaré
• Iedere zaterdag in Leiria (bij het voetbalstadion) en in Marinha Grande
Groenten-, fruit- en vismarkten
• Dagelijks open groenten- en fruitmarkt (Praça da República) en overdekte vismarkt (Mercado de Peixe, Rua Leonel Sotto Mayor) in Caldas da Rainha
• Dagelijks, behalve op maandag, overdekte groenten-, fruit-, en vismarkt in São Martinho do Porto
Rommel- en antiekmarkten
• 1e zaterdag van de maand in Peniche
• 2e zaterdag in Leiria
• 4e zaterdag in Marinha Grande
• 1e zondag in Obidos
• 2e zondag in het park van Caldas da Rainha
• 3e zondag in Alcobaça, naast het klooster
• 4e zondag in São Martinho do Porto, aan de baai
• Als er een 5e zondag in de maand zit, is er in São Martinho do Porto een kunst/handwerk markt, aan de baai
Ontstaan Castelo dos Templários en Convento de Cristo
Door aansporing van twee elkaar opvolgende ridderorden is deze burcht ontstaan. Dit waren religieus-militaire verenigingen van ridders, die zich tot taak hadden gesteld het Heilige Graf in Jeruzalem en de pelgrims op hun tocht daarheen te beschermen. De combinatie van monnik en ridder was in de Middeleeuwen een normaal en geaccepteerd verschijnsel.
Orde van de Tempeliers
Voor Tomar was in eerste instantie de in 1119 in Jeruzalem opgerichte Orde Der Tempeliers belangrijk. Deze orde had zijn hoofdzetel in een deel van een paleis in Jeruzalem. Het paleis stond op een plein waar vroeger de tempel van Salomo gestaan had, vandaar zijn naam. De leden van de orde waren te herkennen aan een witte mantel met een achtpuntig rood kruis op de borst. Aan het hoofd van de orde stond een grootmeester.
De Portugese tak, de 'Ordem da Cavalaria do Templo' , kortweg Templários, had zijn zetel in Tomar. Behalve bij de Kruistochten naar het Heilige Land waren zij ook nauw betrokken bij de strijd tegen de Moren op het Iberisch Schiereiland. Zo hadden zij een belangrijk aandeel in de verovering van Santarem en Lissabon in 1147. Voor zijn daden werd de orde beloond met burchten en landgoederen. Dit was niet alleen in Portugal, maar ook elders het geval. In Europa ontstonden zo rijke, machtige regionale orden, waarbij de 'Ordre du Temple' in Parijs de machtigste werd. Wereldlijke leiders moesten rekening houden met deze machtsfactor.
Filips IV de Schone, koning van Frankrijk, was dit gegeven een doorn in het oog. Hij klaagde de tempeliers aan wegens zedeloosheid, verwereldlijking en machtsmisbruik. Hij wenste geen staat binnen de staat. Het bezit van de orde in Frankrijk werd geconfisqueerd en de onder druk geplaatste paus Clemens V, in ballingschap in Avignon, ontbond in 1312 de gehele orde. In Spanje en Portugal stuitte dit op groot verzet. Paus Johannes XXII, Clemens' opvolger, schonk daarop de Iberische vorsten het recht nieuwe orden te stichten en deze toegankelijk te maken voor de vroegere tempeliers.
Orde Christusridders
Hierop stichtte koning Dinis in 1319 de orde der Christusridders, ‘Ordem da Cavalaria de Nosso Senhor Jesus Cristo’, die in 1350 door paus Julius III verbonden werd met de Portugese kroon. Een aantal jaren was Castro Marim in de Algarve het hoofdkwartier van de orde, maar in 1356 vestigden de ridders zich in Tomar. De orde kon zodoende de materiële welstand der tempeliers verder uitbreiden. Alleen de naam was veranderd, verder bleef alles bij het oude.
Na de definitieve verdrijving van de Moren kreeg de orde een nieuwe opdracht: de vergroting van de Portugese koninklijke macht. Hendrik de Zeevaarder en Manuel I werden grootmeesters en konden zo de orde gebruiken voor hun idealen. De orde financierde de ontdekkingsreizen en verzorgde de bekering tot het christendom van de 'ongelovigen'. Hun symbool, het achthoekige rode kruis (overgenomen van de tempeliers), werd een begrip. Het was onderdeel van het wapen van Manuel I en het sierde elk zeil van de karvelen van de ontdekkingsreizigers.
Na deze roemruchte periode werd hun macht echter beperkt, doordat João III in 1523 bepaalde dat het religieuze aspect weer de boventoon moest gaan voeren. De orde werd weer een zuivere monniksorde.In 1789 volgde de secularisatie en bij de val van de monarchie in 1910 werd de orde opgeheven.
Buddha Eden, Garden of Peace Speciaal
Opmerkelijke beeldentuin is plek van verzoening
De Buddha Eden tuinen beslaan een gebied van ongeveer 35 hectare. De tuinen zijn ontworpen en aangelegd door Comendador José Berardo.
De tuinen zijn zijn antwoord op de vernietiging van de grote Bamyan Buddhas, uitgehouwen in de rotsen in de vallei van Bamyan in centraal Afghanistan, en die eeuwenlang een culturele en spirituele bezienswaardigheid waren.
Comendador Berardo was diep geschokt door de vernietiging van deze unieke Werelderfgoed monumenten door het Taliban regime. Als antwoord op dit verlies van kunst , is hij in 2001 één van zijn dromen gaan realiseren, namelijk het creëren van een grote oriëntaalse tuin ter nagedachtenis aan de kolossale Bamyan buddhas.
De tuinen van Buddha Eden zijn bedoeld als plek voor verzoening. De tuinen zijn toegankelijk voor iedereen, ongeacht religie, etnische achtergrond, nationaliteit, geslacht, leeftijd, en sociaal-culturele achtergrond. Iedereen is welkom om samen te komen, te communiceren en te mediteren, en geluk te (her)vinden.
Meer...
Oneindige naaldbossen, stille stranden en Romeinse opgravingen
Ten noorden van Nazaré en Sitio strekken zich oneindige naaldbossen en stille stranden uit: Praia do Norte, Praia da Légua, Vale Furado. Enkele stranden zijn in het hoogseizoen bewaakt, zodat daar gezwommen kan worden. Op de andere stranden is zwemmen verboden, vanwege de steil aflopende zandbanken en de sterke onderstroom in de oceaan. Ook aan de zuidzijde van Nazaré ligt een uitgestrekt strand (Praia do Salgado). Bij de strandafgangen zijn bars of terrasjes voor de nodige verfrissingen.
Ten noorden en zuiden van Nazaré en Sitio zijn twee bewegwijzerde wandelroutes uitgezet, die u voeren langs stranden, bossen en rotsen.
Aan de oostzijde, tussen Nazaré en Valado dos Frades, vindt u te midden van de bossen, een uitzichttoren op de berg São Bartlomeu (S. Brás), vanwaar u de gehele omgeving kunt overzien.
Langs de weg van Valado dos Frades naar Alcobaça treft u aan uw linkerzijde de porselein- en aardewerkfabriek SPAL aan. In de bij de fabriek behorende winkel kunt u voor redelijke prijzen het Portugese porselein, aardewerk en glaswerk kopen, met decoraties van zeer eenvoudig tot heel uitbundig.
Aan de rechterzijde van deze weg, bij het dorp Bárrio, ligt de archeologische opgraving Parreitas, die herinnert aan de aanwezigheid van de Romeinen in dit deel van Portugal. Hier liggen o.a. de fundamenten van een oude Romeinse villa.
De grotten van de vos
De Grutas da Moeda liggen in São Mamede op 2 kilometer van Fátima. In 1971 zijn deze grotten ontdekt door twee jagers die op een vos jaagden. De vos schoot in een groot hol omgeven met bosjes. De nieuwsgierig geworden jagers besloten het hol te betreden en ontdekten op deze manier de grotten.
De te bezoeken gangen zijn 350 meter lang met een diepte van 45 meter. De temperatuur in de grotten is constant en rond de 18˚ C.
Het klooster Santa Maria de Vitória is een meesterwerk van de Portugese laatgotische bouwstijl en manuelino-sierkunst
Op 15 augustus 1385 brak een veldslag uit aan de ene kant een Castiliaans leger en aan de andere kant het kleinere Portugese leger onder leiding van Nuno Álvares Pereira, op het plein vindt u zijn standbeeld. Vooral door de hulp van Engelse boogschutters kon het Spaanse leger verslagen worden en kon men de Portugese onafhankelijkheid voorlopig handhaven.
De eerste koning João heeft aan de vooravond van de veldslag, de gelofte tot de bouw van een klooster had afgelegd om de bijstand van de Heilige Maagd af te smeken.
Bij de bouw van het imposante klooster zijn vele architecten betrokken geweest waardoor er drie kunststijlen te onderscheiden zijn, te weten: late gotiek, manuelino en renaissance. In de cloisters ligt het monument van onbekende soldaten uit de Eerste Wereldoorlog. Elk uur vindt hier de wisseling van de wacht plaats.
Aquaduct gedragen door 180 bogen
Ongeveer 4 kilometer ten noordwesten van Tomar zijn de resten te zien van het Aqueduto de Pegões Alto. Dit aquaduct regelde de watertoevoer van het klooster; het is ongeveer 5 kilometer lang en heeft 180 bogen.
Een paar kilometer ten oosten van Tomar ligt het Barragem do Castelo de Bode, een stuwmeer in de Rio Zêzere. Deze stuwdam is 115 meter hoog en 400 meter lang. Het meer is toegankelijk voor watersporters en hengelaars. Bij het haventje van de Pousada vertrekken cruiseboten voor tochten over het meer.
Naar het noorden liggen nog enkele andere stuwmeren in de Rio Zêzere.
Grutas Mira d'Aire Speciaal
Grootste grotten van Portugal
De Grutas Mira d’Aire zijn de grootste grotten van Portugal en liggen in het natuurpark in de omgeving van Porto de Mós. Deze grotten zijn ontdekt in 1947 en voor het eerst in 1974 opgesteld voor het publiek. Er zijn diverse zalen met elk een eigen naam, zoals de Grote zaal, de Rode Zaal of de Kapel. Door de grotten loopt een rivier.
Aan het einde van de tour bent u 110 meter ondergronds, en wordt u met een moderne lift terug naar boven gebracht.
Mocht u of uw kinderen hierna nog zin hebben in heel iets anders: bij de uitgang vindt u een mooi gelegen waterpark.
Populaire markt met veelzijdig aanbod
In Malveira, dat een aantal kilometer ten oosten van Mafra ligt, is wekelijks op donderdag een grote markt. Het is een zeer populaire markt, mensen komen elke week op marktdag uit de wijde omgeving naar Malveira.
Er is van alles te koop: vis, groente en fruit, kleding, meubels, gereedschap, kippen en konijnen, en nog veel meer.
Caldas heeft een historie in het ambachtelijk en industrieel vervaardigen van keramiek. De kleurrijke azulejos (tegeltjes) zijn daarvan een goed voorbeeld. De keramische geschiedenis van deze stad vormt ook de 'grondstof' voor hedendaagse kunstenaars.
Keramiek-ateliers en musea:
- Museu da Cerâmica: tentoonstelling van een belangrijke collectie keramiek uit de 16 e tot de 20e eeuw. Het museum is gevestigd in een prachtige villa, omgeven door mooie tuinen.
- Casa Museu de São Rafael: tentoonstelling van keramiek van kunstenaar São Rafael, gemaakt door de fabriek van Bordallo Pinheiro
www.bordallopinheiro.pt - Atelier-Museu António Duarte: tentoonstelling van werken van beeldhouwer António Duarte (1912-1998)
- Atelier-Museu João Fragoso: tentoonstelling van werken van beeldhouwer João Fragoso (1913-2000)
Andere musea:
- Museu do Hospital e das Caldas da Rainha: museum over 5 eeuwen geneeskrachtige bronnen en het thermaal hospitaal in Caldas da Rainha. Tentoonstelling van onder andere schilderijen, beeldhouwwerken, houtsnijwerk, kleding, meubelen, keramiek, en medische / wetenschappelijke instrumenten.
- Museu Barata Feyo: tentoonstelling van werken van beeldhouwer Barata Feyo (1899-1990)
- Museu José Malhoa: tentoonstelling van schilderijen van José Malhoa (1855-1933); ook zijn er werken van andere Portugese kunstenaars te zien
- Espaço Concas: tentoonstelling van schilderijen van Maria da Conceição Nunes, beter bekend als Concas (1946-1991), in het Centro de Artes
- Museu do Ciclismo: tentoontstelling over wielersport in Portugal
Paleis is barok hart van Mafra
In Mafra staat het Palacio Nacional de Mafra, een prachtig paleis met klooster. Het werd in de 18e eeuw in opdracht van João V gebouwd, en is gefinancierd met de opbrengsten van goud- en diamantmijnen Brazilië.
Dit enorme complex is één van de mooiste barokke gebouwen in Portugal.
Het complex is alleen te bezichtigen met een rondleiding, die ongeveer een uur duurt, en u een indruk geeft van het paleis, het klooster, en de basiliek.
Hoogtepunt van de rondleiding is de zeer indrukwekkende bibliotheek in rococo-stijl: 88 meter lang met ruim 35.000 leergebonden banden. Voor het behoud van de boeken zijn diverse maatregelen getroffen: er is geen ruimte tussen boeken en muur zodat er geen vochtige lucht kan blijven hangen, en er leven zelfs vleermuizen in de bibliotheek die leven van alle insecten die een gevaar voor de boeken kunnen opleveren!
José Saramago, Portugees schrijver, heeft over de bouw van het klooster een roman geschreven: Memorial do Convento (Memoriaal van een klooster).
Buiten kunt u wandelen op het voormalige jachtterrein van de koning, de Tapada Nacional de Mafra. Het is een uniek natuurgebied, ruim 800 hectare groot, en volledig ommuurd.
De variëteit in flora en fauna is indrukwekkend.
Triomfboog met zeezicht
Op de zuidoostelijke helling van de Cabeço Gordo, in Arrimal, 2480 Porto de Mós (39° 30' 6.08" N 8° 53' 45.32" W) staat een imposante triomfboog.
Volgens de inscriptie gebouwd door koning Alfonso Henriques met de eed dat alle land, gezien van dat punt tot aan de zee geschonken werd aan de monniken die het het klooster van Alcobaça zouden bouwen.
U heeft hier ook een indrukwekkend uitzicht over de kuststrook.
De geschiedenis van het klooster, een lovestory
De Real Abadia (koninklijke abdij) de Santa Maria vormt in vele opzichten het hart van Alcobaça.
Het begon allemaal toen koning Alfons I aan de heilige Bernard beloofde hem een stuk grond te geven als het zou lukken de stad Santarém op de Moren te veroveren. Deze verovering was in 1147 een feit, en in 1178 begonnen de cisterciënzers met de bouw van het klooster, en zo’n 45 jaar later was het klaar. Het werd al snel het belangrijkste cisterciënzer klooster in Portugal. Zowel de kerk als het klooster zijn van oorsprong gotische gebouwen. Later zijn delen aan het klooster toegevoegd in andere bouwstijlen, zoals de twee baroktorens.
Oorspronkelijk was het complex veel groter, maar de aardbeving van 1755 en de Franse bezetting aan het begin van de 19e eeuw hebben grote delen van het klooster verwoest. Wat overbleef is echter nog steeds een gigantisch complex, dat deels open is voor het publiek. Een bezoek aan het klooster is zeker de moeite waard, u ziet dan onder andere de kruisgangen, het lavatorium, de indrukwekkende keuken, de eetzaal, de kapittelzaal, en het dormitorium.
Een lovestory
In de kerk liggen de lichamen van Pedro I en Inês de Castro, elk in hun eigen sarcofaag. Hun liefdesverhaal is zeer beroemd. Pedro, zoon van Afonso IV, zou trouwen met de Galicische Constança. Zij kwam naar het Portugese hof met onder andere haar hofdame Inês. Pedro en Inês werden smoorverliefd op elkaar. Dit verontrustte Afonso IV zo erg, dat hij besloot Inês terug te sturen naar Burgos. Pedro en Constança trouwden, maar Pedro kon Inês niet vergeten.
Toen Constança stief in 1345 kwamen Pedro en Inês weer bij elkaar, en zij trouwden in het geheim. Samen kregen ze 4 kinderen. Afonso IV kon zich echter niet bij neerleggen, en beval in 1355 de dood van Inês; ze werd door huurmoordenaars onthoofd. Pedro was woest en wilde wraak. Na zijn troonsbestijging in 1357 heeft hij meteen de huurmoordenaars, die waren gevlucht naar Galicië, laten uitleveren. Hij heeft ze in Santarém op gruwelijke wijze laten martelen tot de dood volgde, en hun lichamen tentoongesteld.
In 1361 liet Pedro het lichaam van Inês balsemen en gekleed als koningin op een troon naast hem in de kathedraal zetten. Alle leden van de adel en de volksvergadering werden gedwongen haar hand te kussen waarmee ze postuum gekroond werd. Daarna werd haar, inmiddels koninklijke, lichaam naar Alcobaça gebracht en in een sarcofaag geplaatst. Op bevel van Pedro werd zijn eigen sarcofaag recht tegenover die van Inês gezet, zodat zij bij hun herrijzenis op de dag des oordeels elkaar weer in de ogen kunnen kijken.
Gebruik de informatie op deze site gerust maar plaats wel een link naar de bron: https://costadeprata.info.- Heb je zelf een artikel of blog of heb je een tip over de Zilverkust? Stuur ons een berichtje