Zilverkust Portugal

Oneindige naaldbossen, stille stranden en Romeinse opgravingen

Ten noorden van Nazaré en Sitio strekken zich oneindige naaldbossen en stille stranden uit: Praia do Norte, Praia da Légua, Vale Furado. Enkele stranden zijn in het hoogseizoen bewaakt, zodat daar gezwommen kan worden. Op de andere stranden is zwemmen verboden, vanwege de steil aflopende zandbanken en de sterke onderstroom in de oceaan. Ook aan de zuidzijde van Nazaré ligt een uitgestrekt strand (Praia do Salgado). Bij de strandafgangen zijn bars of terrasjes voor de nodige verfrissingen.

Ten noorden en zuiden van Nazaré en Sitio zijn twee bewegwijzerde wandelroutes uitgezet, die u voeren langs stranden, bossen en rotsen.

Aan de oostzijde, tussen Nazaré en Valado dos Frades, vindt u te midden van de bossen, een uitzichttoren op de berg São Bartlomeu (S. Brás), vanwaar u de gehele omgeving kunt overzien.

Langs de weg van Valado dos Frades naar Alcobaça treft u aan uw linkerzijde de porselein- en aardewerkfabriek SPAL aan. In de bij de fabriek behorende winkel kunt u voor redelijke prijzen het Portugese porselein, aardewerk en glaswerk kopen, met decoraties van zeer eenvoudig tot heel uitbundig.

Aan de rechterzijde van deze weg, bij het dorp Bárrio, ligt de archeologische opgraving Parreitas, die herinnert aan de aanwezigheid van de Romeinen in dit deel van Portugal. Hier liggen o.a. de fundamenten van een oude Romeinse villa.

Castelo dos Templários

Van het kasteel is niet veel meer overgebleven dan de omwalling en de Rotunda.

Via de Torre de Homenagem in de indrukwekkende muur betreedt u de binnenplaats. Een dubbele trap leidt naar de tempelierskerk, beter bekend als de Rotunda. Onder Manuel I is deze zestienhoekige kerk, gebouwd naar Syrisch-Byzantijnse principes, uitgebreid met een manuelino-schip en daaronder de kapittelzaal. Het geheel is daarmee opgenomen in de nieuwbouw van het klooster. Het schitterend gebeeldhouwde manuelino-portaal uit de 16e eeuw is een kleinere, intiemere pendant van het zuidportaal van het klooster van Belém. De 12e-eeuwse Rotunda, nu het koor van de kloosterkerk, is gebouwd rond een achthoekig heiligdom, de 'charota', dat door 16 ribben met het plafond en de buitenmuren is verbonden. Van de Byzantijnse wandschilderingen is hier en daar nog iets zichtbaar. De rest van de decoraties is manuelino en renaissance (stucwerk, kleurrijk beeldhouwwerk en schilderijen).

Convento de Cristo

Het hoger gelegen schip van de kerk, dat met een spitsboog aansluit op de Rotunda, werd in 1510 voltooid. Het gevelfront is uitgevoerd in een weelderige manuelinostijl.

Het Claustro do Cemitério (kruisgang van de begraafplaats) en het Claustro da Lavagem (kruisgang van de wasplaats) dat gedeeltelijk is ingestort, werden in de 15e eeuw gebouwd op initiatief van Hendrik de Zeevaarder. In de voormalige sacristie is een missiemuseum ingericht. Het grootste kloosterhof is het Claustro dos Felipes of Claustro Grande. Volgens de overlevering zou Filips II hier tot koning van Portugal gekroond zijn. Een wenteltrap brengt u naar een terras, waarvandaan u uitziet op het Claustro de Santa Bárbara, maar vooral op het wereldberoemde venster van de kapittelzaal, het summum van de manuelinostijl. Het vier meter hoge venster is zo rijk versierd dat het moeite kost de details direct te herkennen. Het Claustro da Hospedaria, Claustro da Micha en Claustro dos Corvos dateren alle van het eind van de 16e eeuw.

Meer over de Tempeliers en het onstaan van het klooster

Treed binnen...

Aquaduct gedragen door 180 bogen

Ongeveer 4 kilometer ten noordwesten van Tomar zijn de resten te zien van het Aqueduto de Pegões Alto. Dit aquaduct regelde de watertoevoer van het klooster; het is ongeveer 5 kilometer lang en heeft 180 bogen.

Een paar kilometer ten oosten van Tomar ligt het Barragem do Castelo de Bode, een stuwmeer in de Rio Zêzere. Deze stuwdam is 115 meter hoog en 400 meter lang. Het meer is toegankelijk voor watersporters en hengelaars.  Bij het haventje van de Pousada vertrekken cruiseboten voor tochten over het meer.

Naar het noorden liggen nog enkele andere stuwmeren in de Rio Zêzere.

Het Portugese Versailles is uw bezoek zeker waard

Oorspronkelijk was het paleis een eeuws jachtverblijf, maar in 1747 werd het in opdracht van Dom Pedro III verbouwd tot een rococo paleis; het werd toen gebruikt als zomerpaleis. Toen hij in 1760 koning werd, liet Dom Pedro III het paleis uitbreiden. Vanaf 1794 werd het paleis permanent bewoond tot 1807, toen de koninklijke familie vanwege Napoleon's invasie naar Brazilië vluchtte.

Ondanks dat het veel kleiner is, wordt het vaak het Portugese Versailles genoemd.

Na een grote brand in 1934, die het interieur van het paleis verwoestte, is het paleis prachtig gerenoveerd.

Zowel het paleis als de tuinen zijn open voor bezichtiging.

www.parquesdesintra.pt

In deze 'broedergrotten' kunt u duizenden stalactieten en stalagmieten bewonderen in een waterrijk decor

Hoewel de Santo António grotten in 1955 en de Alvados grotten in 1964 werden ontdekt, worden ze eigenlijk altijd gemeenschappelijk genoemd. Ze liggen dicht bij elkaar maar zijn verder zeer verschillend.

De Santo António grotten onderscheiden zich door hun monumentale grote zaal die worden doorkruist door kleine waterwegen en natuurlijke meren, geheel gevuld met stalactieten en stalagmieten. De Alvados grotten onderscheiden zich door hun schijnbaar eindeloze gangen, die onverwacht openen naar kleine zalen en diverse natuurlijke meren, evenals hun talloze tunnels onderbroken door diepe "Algares" kenmerkend voor de regio.