Alle blogs
- Granja de Cister
- De Haan van Barcelos
- De ingeblikte zee
- Het Nationaal Spoorwegmuseum in Portugal
- Beleef Portugal vanuit een lodge
- Vakantie voor Levensgenieters
- Lepelkaas: Queijo Amanteigado
- Glampingkriebels
- Wandelen in de Serra d'Aire e Candeeiros
- 10 jaar Casas Fruta
- Toeterbrood
- Verrassingen
- Koffiecultuur in Portugal
- Ssssssssssssssss...
- Carnaval in de Costa de Prata
- Foz do Arelho, gepimpt!
- Kajakken op de rivieren in Portugal!
- Mislukt
- Mijn leven in Portugal 2
- Midden Portugal blijkt fietsparadijs
- Gescharrel tussen de stenen
- In Portugal kunnen ze feesten!
- Prachtige stranden
- Beestenboel
- Monnikenwerk anno nu
- Gestoorde stroom
- Kruip-en-sluip-door paadjes
- Wandelweken
- Wat de immigrant niet kent...
- Rota de Peregrino
- Blote-voeten-wijn
- De gehaaste reiziger
- Heerlijk monster
- Kill your own darlings
- Vakantieganger kiest voor kleinschalig!
- Ik vertrek
- Gastvrij met topbestemmingen!
- Bonte kleuren
- Verstoord uitzicht
- Likeurtje?
- Projectje achter de geraniums
- Mira de Aire: van de regen in de drup
- Porthuis Taylor in Porto!
- Romeinen
- We worden genoemd!
- Het heerlijkste fruit
- Vrolijk geel
- Het sprookjeskasteel van Almourol
- Keukenprinses
- Verjaardag ruilen?
Voor de vakantieganger die ook sportief bezig wil zijn
Het start- en eindpunt van de wandelroute Mata do Cerejal in Midden Portugal ligt bij de São Mateus en Onze Lieve Vrouwe kapellen in Alcanades, ongeveer 15 minuten rijden vanuit het centrum van Batalha. De wandeling gaat door ‘Het bos van Cherry Orchard', een bosrijke omgeving met smalle paden en veel verschillende plantensoorten.
De route is zeer afwisselend en biedt prachtige uitzichten en loopt langs de oude monding van de koolmijn, os Polvarinhos genoemd. Hier werd vroeger het kruit opgeslagen wat gebruikt is voor de mijnbouw. De tocht komt langs een steengroeve waar diverse medewerkers dagelijks de grote steenblokken hakken in verschillende maten stenen variërend van klein tot groot. En nee, er komt geen machine aan te pas, nog gewoon ambachtelijk werk.
Voor deze wandeling is goed schoeisel en een redelijke conditie nodig maar voor iedereen toegankelijk. Prettige bijkomstigheid is dat de route goed staat aangegeven. Door de aanleg van de nieuwe weg de IC9 is de route uitgebreid van 6,5 km naar 9 km. De tijdsduur voor de tocht is ongeveer 2 uur en 30 minuten.
Ja, dat krijg je. Als je wandelweken wilt organiseren, moet je zorgen dat je de wandelingen ook uitzet en/of controleert. Vandaag dus drie uur gelopen om een pad te vinden tussen het klooster van Alcobaça en Cós. Beide kloosters hebben van oudsher een band met elkaar en zijn onwaarschijnlijk mooi. Vroeger is er ongetwijfeld een prachtig voetpad tussen de twee kloosters geweest en dat zou ik graag weer terugvinden.
We hebben een aantal weken geleden het eerste stuk na lang zoeken (opnieuw) gevonden en vertrekken nu voor het tweede stuk. In totaal is het ongeveer 10 kilometer. Nu na twee uur lopen arriveren we in Aljubarotta, een bekend dorp in de buurt, maar we zijn toch teveel naar het westen gelopen. We kennen Aljubarotto goed. Een maal per jaar is er een Middeleeuws Festival, waar de slag tegen de Spanjaarden herdacht wordt. Een slag die de Portugezen uiteraard gewonnen. Dat moet natuurlijk gevierd worden. Nu ligt het dorp echter in diepe rust. Er is kennelijk iemand zaterdag overleden en volgens Portugees gebruik, wordt de overledene de dag erna begraven. Zondag of niet. Hij (we hebben zijn overlijdensadvertentie aangetroffen in de etalage van de bank) zal door de dorpelingen lopend begeleid worden naar de begraafplaats. Later hoor ik dat dit een behoorlijke file opleverde, maar tradities zijn tradities en het is ook altijd een plechtig moment. We nemen een drankje in de zon en lopen weer terug naar een punt, waarvan we zeker weten dat dit op de route ligt.
Na drie uur zoeken en heen en weer lopen (heuvel op, heuvel af) hebben we de juiste weg gevonden. We zijn twee km verder. Maar wel een mooie twee km. Op deze manier zullen we vijf zondagmiddagen nodig hebben om de hele wandeling uit te zoeken. Nee, we hebben geen GPS. Ik heb wel 2000 km (Maastricht – Rome) gelopen en heb dus ervaring met een landkaart en kompas. Dat heeft nu niet veel geholpen. Roezig van de zon zijn we nu thuis en gek genoeg met een voldaan gevoel.
Ontdek de Zilverkust te voet
OESTE of het westen is een streek in midden Portugal en maakt deel uit van de Costa de Prata of Zilverkust. Deze overwegend groene streek is gekenmerkt door een intense lichtsterkte en een mild klimaat.
De natuur nodigt uit tot wandelen:
Het landschap is erg gevarieerd: oceaan, bos en veld, lagune, akkers en wijngaarden, rivieren en de baai wisselen zich af met kleine witte dorpjes, een ruïne van een Moors kasteel, windmolens, witte kerkjes en typische gehuchtjes en dat alles in heuvelend terrein met hoogteverschillen tot 100 meter vanwaar men adembenemende uitzichten heeft.
Wandelen is o.a. mogelijk in de natuurgebieden Serras de Aire e de Candeeiros. Rond de Lagoa de Óbidos kunt u ook mooie wandelingen maken. Bij de toeristenkantoren zijn ook wandelroutes te verkrijgen.
De streek biedt al verschillende aangeduide circulaire wandelingen en er zijn vele mogelijkheden voor geocaching.
Kijk ook bij Wandelroutes waarop telkens meer wandelroutes geplaatst worden.