Costa de Prata

Eén van de grootste badplaatsen van Portugal

Figueira da Foz ligt aan de monding van de Mondego rivier, en staat bekend om zijn zeer lange en brede stranden.

Het strand is kilometers lang, en enkele honderden meters breed. Het strekt zich uit van de monding van de Mondego tot aan het vissersdorp Buarcos. Voorbij Buarcos vindt u de Cabo Mondego, een kalksteenrots met niet alleen een vuurtoren, maar ook steengroeven en bruinkoolmijnen.

Ten noordwesten van de Cabo Mondego ligt een heuvelrug genaamd Serra da Boa Viagem. Vanaf het hoogste punt, de Alto da Bandeira (258m) heeft u een fantastisch uitzicht.

De bevolking verdient niet alleen geld in het toerisme, maar ook met visserij en scheepsbouw.

Jaarlijks wordt in de nacht van 23 op 24 juni ter ere van São João een straatfeest gehouden, met ondere andere parades, volksdansen en vuurwerk.

De Bairro Novo is de nieuwe wijk, hier vindt u vele hotels, restaurants, disco’s en het casino. Elke jaar in september wordt hier een filmfestival georganiseerd.

We noemen een aantal van de bezienswaardigheden in Figueira da Foz:

• Igreja do Antigo Convento de Santo António (de kerk van het oude Santo António klooster)
• Capela de Santa Catarina (de Santa Catarina kapel)
• Museu Municipal Santos Rocha (gemeentemuseum Santos Rocha). Tentoongesteld worden o.a. vondsten uit het stenen tijdperk en de Romeinse periode, koloniale kunst, keramiek, tapijten, en eigentijdse kunst.
• Igreja Matriz de São Julião (moederkerk van São Julião)
• Mercado Municipal Engenheiro Silva (markthallen)

Peniche is een voormalige vestingstad en van oudsher een zeer belangrijke vissershaven

Het ligt op de punt van een schiereiland. In de Romeinse tijd was Peniche nog een eiland, maar in de loop der tijd zijn de kust en het eiland aan elkaar vast komen te zitten. In de 17e eeuw is Peniche uitgebouwd tot een van de sterkste Portugese zeevestingen.

Aan de kant van de haven ligt het Fortaleza, een fort dat in de 17e eeuw werd gebouwd ter verdediging van de haven en de stad. Door de eeuwen heen heeft het verschillende functies gehad. Tijdens de dictatuur van Salazar was het fort een staatsgevangenis. Politieke tegenstanders van het regime werden hier opgesloten en gemarteld. Tegenwoordig zijn het stadsmuseum en het visserijmuseum in het fort gevestigd.

Op de Cabo Carvoeiro, de uiterste westpunt van het schiereiland waarop Peniche ligt, staat een vuurtoren. Bij helder weer heeft u vanaf hier een mooi uitzicht naar o.a. de Berlenga eilanden en de kust ten zuiden van Peniche.

Aan de zuidkust van Peniche ligt de Gruta da Furninha, een grot die al tijdens de prehistorie bewoond werd. Het is daarom de belangrijkste prehistorische archeologische site van Peniche. Er zijn ontzettend veel objecten gevonden die naar diverse musea zijn gegaan, onder andere het stadsmuseum in Peniche.

Kerken

In Peniche is een aantal kerken en kapellen te bezichtigen:
- Igreja de São Pedro, dit is de grootste kerk van Peniche, en dateert van eind 16e eeuw
- Igreja de Nossa Senhora da Ajuda, een vroeg 16e eeuwse kerk
- Capela de Nossa Senhora dos Remédios, een bedevaartskerk, elke derde zondag in oktober is er een processie
- Igreja da Misericórdia, uit het begin van de 17e eeuw
- Igreja de Nossa Senhora de Conceição, een 17e eeuwse kerk

Jaarlijks, in het eerste weekend van augustus, wordt het feest van de goede vaart gevierd, het Festa de Nossa Senhora da Boa Viagem.

Vanuit de haven van Peniche vertrekken dagelijks bootjes naar de Berlenga eilanden.

Surfen/stranden

Zowel ten noorden als ten zuiden van Peniche zijn er vele stranden. De meeste van deze stranden zijn zeer populair bij surfers vanwege de geweldige golven.

Op deze website kun je alle stranden zien, klik op de naam van het strand voor meer informatie.

Eén van de grootste bedevaartsplaatsen ter wereld. Of u nu gelovig bent of niet, dit oord is absoluut indrukwekkend.

In het voorjaar van 1917 verscheen de heilige maagd aan de drie herderskinderen Lucia, Jacinta en Francisco. In mei 1917 verschijnt Maria voor de eerste keer aan de drie kinderen, daarna komt ze elke maand terug. In oktober 1917 verschijnt ze voor het laatste en gedurende haar verschijningen vertelt zij 3 geheimen aan de kinderen.

Pelgrimstocht

Sindsdien, werd de plaats een belangrijke katholieke bedevaartsoord en trekken duizenden pelgrims ieder jaar op 12 en 13 mei en 12 en 13 oktober naar Fátima.

Het  belangrijkste gebouw is de basiliek van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans, een neo-klassieke kerk aan het grote plein. De toren is 65 meter hoog, en de kerk wordt geflankeerd door indrukwekkende colonnades die verwijzen naar andere delen van het complex.

Op het plein kunnen de bezoekers de mis volgen in de kapel van Verschijningen, hier wordt de exacte locatie van de verschijningen gekenmerkt door een standbeeld van Maria. Binnen in de basiliek zijn de graven van de drie herderskinderen. Lucia, die in 2005 op 96-jarige leeftijd is overleden, werd in 2006 vanuit Coimbra in de basiliek bijgezet.  

Kerk van de Heilige Drie-eenheid

Fatima is ook de thuisbasis van de vierde grootste katholieke kerk in de wereld, de Kerk van de Heilige Drie-eenheid.

Deze kerk is in 2005 in gebruik genomen  en heeft 9000 zitplaatsen. Bij de bouw zijn gerenommeerde  kunstenaars betrokken geweest uit Ierland, Canada, Portugal, Slovenië en  Duitsland. De kerk kan men via 13 deuren binnengaan, de hoofdingang  en de overige 12 deuren staan symbool voor Jezus en de 12 apostelen. Achter het altaar is een deels met bladgoud mozaïek gemaakt. Het bladgoud staat voor de zoektocht naar het licht door de mensheid. Wanneer u naar het linkergedeelte van het mozaïek kijkt, ziet u Maria met voor haar de 2 herderskinderen die jong gestorven zijn, links achter haar ziet u Lucia. Degene die nog beter naar het mozaïek kijkt, zal zien dat de derde vrouw vanaf links moeder Theresa van Calcutta is. Een Ierse kunstenares heeft het  kruisbeeld boven het altaar gemaakt. Zij heeft hier Jezus afgebeeld met opgeheven hoofd en de ogen open. De achterliggende gedachte hiervan is de verrijzenis van Jezus die de mensheid aanschouwt.

Aan de buitenzijde van de kerk staat op elke hoek een afbeelding van een Paus. De bekendste hiervan is Paus Johannes Paulus die een warme band onderhield met Fátima, en de herderskinderen Francisco en Jacinta, die stierven in 1919 en 1920, in 2000 zalig verklaarde.
 

Glasstad met Engelse twist

Marinha Grande ligt tussen Leiria en de kust. Het is sinds de tweede helft van de 18e eeuw het centrum van de glasindustrie.

De koninklijke glasfabriek (Real Fabrica de Vidros) werd gekocht door een Engelse ondernemer, William Stephens, die onder bescherming van de Marques de Pombal de fabriek verder ontwikkelde en er een school voor glasblazers aan toevoegde. Het hout voor de fabriek kwam uit de dennenbossen in de directe omgeving.

In 1826 is de fabriek aan de staat gegeven en werd daarmee de grootste producent van traditioneel vervaardigd kristal.

In het voormalige huis van Stephens is nu het glasmuseum gevestigd (Museu do Vidro), waar glaswerk uit de 17e tot de 20e eeuw te zien is.

Twee andere musea in Marinha Grande:

Museu Santos Barosa: Santos Barosa is de oudste glasfabriek van Portugal, en nog steeds in bedrijf. Bij de fabriek hoort een museum, de collectie laat zien hoe glas door de eeuwen heen werd gemaakt en gebruikt.

Het Museu Joaquim Correia: de voormalige residentie van een van de meest vooraanstaande families van Marinha Grande. Het huis is 19e eeuws, en huisvest de artistieke nalatenschap van Joaquim Correia. Hij werd in 1920 geboren in een familie van glasblazers. Hij studeerde beeldhouwkunst, eerst in Porto en later in Lissabon. Hij was leerling van bekende kunstenaars als Simões de Almeida (neef), Francisco Franca, Barata Feyo en António Duarte.

Dorp met rijke historie

De slag om Aljubarrota in 1385 ging tussen de Castilianen en Portugese aristocraten. De Portugezen wonnen, onder leiding van João. Deze zege stond symbool voor de Portugese onafhankelijkheid van Spanje. Uit dankbaarheid voor de overwinning gaf João opdracht tot de bouw van het klooster van Batalha, gewijd aan Santa Maria da Vitória. João en zijn vrouw werden na hun dood begraven in het klooster.

Elk jaar wordt in de maand augustus in Aljubarrota een middeleeuws festival georganiseerd.

Bij de toeristenkantoren kunt u een kaart halen van Aljubarrota, met daarop een leuke wandelroute door het dorp die u langs alle bezienswaardigheden brengt.

In Conímbriga is één van de grootste en rijkste Romeinse nederzettingen van Portugal gevonden, en is daarom tot Nationaal Monument verklaard.

De overblijfselen zijn relatief gaaf gebleven. Te zien zijn onder andere een 3 kilometer lang aquaduct, een deel van het forum en een tempel, een aantal graven, vestingmuren met torens, en de fundamenten van een aantal woningen.

In het “Casa dos Mosaicos”, het huis met de mozaïeken, ziet u prachtige decoraties met onder meer geometrische figuren, bloemversieringen, en afbeeldingen van dieren.

In het “Casa das Termas”, het huis van de thermen, zijn de afzonderlijke koude, lauwe en hete baden te herkennen. Ook ziet u er het ook in onze tijd nog gebruikte verwarmingsstelsel waarin door middel van heteluchtcirculatie onder de vloeren de verschillende ruimtes werden verwarmd.

In het bijbehorende Museu Monográfico zijn allerlei objecten te zien die tijdens de opgravingen zijn gevonden, zoals munten en operatiegereedschap.

www.conimbriga.pt

Schilderachtig vestingstadje blijft boeien

Ten zuiden van Caldas da Rainha ligt Óbidos. Óbidos is een vestingstadje, gelegen op een heuvel en geheel omgeven door hoge muren. Ooit lag Óbidos aan zee, en was dus van strategisch belang, wat de hoge ligging en hoge muren verklaart. Het stadje was het huwelijksgeschenk van Dom Dinis aan zijn vrouw Isabela. Samen brachten zij hun wittebroodsweken in Óbidos door. Lange tijd was Óbidos de bruidsschat voor elke nieuwe Portugese koningin.

Óbidos, dat in zijn geheel tot monument is verklaard, bestaat uit een wirwar van leuke straatjes met witte huizen, winkeltjes, en restaurantjes. De muur rondom is nog volledig intact, het is daardoor mogelijk - voor de stoeren onder ons - om over de muur helemaal om het stadje heen te lopen.

Vlak voor de ingang vindt u het Turismo kantoor, hier kunt u onder andere plattegrond en uitgebreide informatie over Óbidos krijgen.

Het Castelo

Het Castelo (kasteel) is eeuwenoud. Tijdens de aardbeving van 1755 is het zwaar beschadigd. In de vorige eeuw zijn de ruines herbouwd, en werd het kasteel een poussada. Het was toen de eerste poussada in een historisch gebouw. Helaas is het kasteel niet te bezoeken, het is alleen toegankelijk voor hotelgasten.

Musea

De 3 musea in Óbidos, zijn allen een bezoek zeker waard:

• Museu Municipal: de schilderijen van Josefa de Óbidos en André Reinoso zijn de belangrijkste stukken van de collectie, naast stukken van andere kunstenaars en stukken over religieuze devotie
• Parochiemuseum, in de São João Baptista kerk
• Museu Abílio de Mattos e Silva (1908-1985): tentoonstelling van werken en het leven van de kunstenaar Abílio de Mattos e Silva

Óbidos heeft -voor zo'n klein plaatsje- een groot aantal kerken: Igreja de São João Baptista, Igreja de São Pedro, Capela de São Martinho, Igreja da Misericórdia, Igreja de Santa Maria, Igreja de Santiago, en Igreja da Nossa Senhora de Cormo. Ook deze zijn allen te bezichtigen.

Elk jaar worden er in Óbidos diverse activiteiten georganiseerd. Het Chocoladefestival, de Middeleeuwse markt, het opera festival en het kerstdorp, zijn de toppers en trekken jaarlijks zeer veel bezoekers.

Bij de grote parkeerplaats begint het aquaduct. De bouw ervan begon in de 16e eeuw, in het nabijgelegen Usseira. Het is ongeveer 3 kilometer lang.

Langs de weg tussen Óbidos en Caldas da Rainha ligt de 18e eeuwse zeshoekige Santuario Senhora da Pedra, één van de mooiste barokke gebouwen in Portugal.

Waarschijnlijk de bekendste kustplaats aan de Costa de Prata

Nazaré is van oorsprong een vissersplaats. Nog niet zo heel lang geleden werden de vissersboten met ossen op het stand getrokken, en stonden de mannen en vrouwen met hun voeten in de branding te helpen. Nu is dit tafereel alleen nog te zien op de beschilderde tegels (azulejos) en schalen die te koop zijn in de talrijke souvenirwinkeltjes.

De vissers hebben nu de beschikking over een moderne haven aan de zuidzijde van het dorp. Op de boulevard ziet u trouwens nog wel steeds de vissersvrouwen in hun opvallende zwarte of bontgekleurde klederdracht, met hun hoofddoeken en korte rokken, soms tot zeven lagen dik. Ze sorteren en drogen de vers gevangen vis, ze verkopen zuidvruchten of gepofte kastanjes, of ze verhuren toeristenkamers.

Nazaré is mede vanwege het brede strand een van de populairste badplaatsen van Midden-Portugal, en maakt  zowel overdag als ’s avonds een levendige indruk. Maar let op: de zee is erg ruig. Niet voor niets worden hier regelmatig surfkampioenschappen gehouden.

Levendige boulevard

Aan de plaatselijk folklore zijn twee musea gewijd: Het Casa Museu do Pescador is een klein museum dat is gewijd aan de vissersbevolking van Nazaré. Het is gevestigd in een traditioneel vissershuis, waarin tot het begin van de 20e eeuw vissersgezinnen woonden. In het Museu Etnográfico e Arqueológico Dr. Joaquim Manso is een tentoonstelling van de geschiedenis en folklore van Nazaré.

's Avonds kunt u terecht op één van de talrijke terrassen langs de boulevard, of op één van de daarachter gelegen pleinen. Er kan tot laat in de avond worden gegeten, en zowel de Nazareners als de Portugese en buitenlandse toeristen komen dan flaneren op de boulevard.

Sítio

Via een tandradbaan kunt u O Sítio bereiken, het (110 meter) hoger gelegen deel van het stadje. Vanaf hier heeft u een mooi uitzicht op het lager gelegen gedeelte van Nazaré, en als het helder genoeg is kunt u zelfs Peniche zien liggen.
U vindt er de Capela da Memória, een kapel die grotendeels met azulejos is bekleed.
Tegenover de kapel staat de Igreja da Nossa Senhora da Nazaré. Ook hier veel azulejos, maar veel belangrijker is het zwarte Madonna beeld. Tweemaal per jaar is dit beeld het reisdoel van pelgrims: op 15 augustus is het Maria Hemelvaart, en in de tweede week van september is de Romaria da Senhora da Nazaré.

Tandradbaan leidt naar ‘hogere sferen’

Met een tandradbaan komt u van het centrum in Nazaré terecht in Sítio, het hooggelegen deel van de plaats. Op het grote plein bij de kerk Nossa Senhora da Nazaré komt jong en oud bij elkaar, worden de souvenirs aan toeristen verkocht en kan men het dorp en het strand van Nazaré 110 meter lager zien liggen. In de kerk bevinden zich vele azulejos-panelen, waaronder ook Hollandse uit de 18e eeuw.

De Igreja (kerk) da Nossa Senhora da Nazaré (oorspronkelijk uit de 12e eeuw, herbouwd in de 17e eeuw) is betegeld met veel mooie azulejos, maar veel belangrijker is het zwarte Madonna beeld. Tweemaal per jaar is dit beeld het reisdoel van pelgrims: op 15 augustus is het Maria Hemelvaart, en in de tweede week van september is de Romaria da Senhora da Nazaré.

Tegnover de kerk staat een kleine kapel, de Capela da Memória, die eveneens grotendeels met azulejos is bekleed. De kapel herinnert aan het wonder dat een edelman in de 12e eeuw is overkomen: tijdens een jachtpartij zou hij met paard en al in de dikke mist over de rand naar beneden storten, toen de Heilige Maagd aan de rand van de afgrond verscheen. Hierdoor zag de edelman de afgrond op tijd en kon hij zijn voortijdig einde voorkomen.

Aan de westkant van het grote plein kan men afdalen naar de vuurtoren (farol). Hier spat het water van de oceaan hoog op tegen de steile klif.

Ook in Sítio zijn diverse bars, restaurants en terrassen, voor een drankje of een maaltijd.

Authentieke badplaats aan schitterende baai

São Martinho do Porto is een gezellig dorpje dat uitkijkt op een bijna geheel van de oceaan afgesloten, schelpvormige baai, met een nauwe doorgang naar zee. Het water in de baai is daardoor heel rustig, wat het ideaal maakt voor een dagje aan zee met kleine kinderen.

Hoewel het aantal vissers afneemt, worden in de baai nog steeds vis en schelpdieren gevangen.

Jaarlijks komen vele binnenlandse en buitenlandse bezoekers naar de baai om er te zwemmen, te surfen, zeilen of kanovaren, of om heerlijk te zonnebaden op het strand.

Aan de overkant van de baai ligt Salir do Porto, waar vroeger zout werd gewonnen. De zandduinen zijn al van ver te zien.

Een wandeling rondom de baai is prima te doen. Vanaf de havenkant kunt u over de boulevard of over het strand naar Salir do Porto wandelen. Vanaf restaurant O Farol ligt een verhoogd houten pad door de duinen, waarvandaan u een prima zicht heeft op de gevarieerde duinflora. Het pad loopt tot over de rivier bij Salir do Porto.

Vanaf het uitkijkpunt Miradouro do Cruzeiro heeft u een prachtig uitzicht over de baai, São Martinho do Porto, en het achterland. Op heldere dagen zijn zelfs Peniche en Nazaré te zien.

De overdekte markt is geopend van dinsdag tot zondag, en biedt ruime keus in onder meer groente, fruit, en vis.