Zilverkust Portugal

We hadden ons voorgenomen om zodra het weer slecht zou zijn de grotten van Mira de Aire te bezoeken. Nu dat was dus deze week. Ik vind dat je alle bezienswaardigheden eerst zelf bezocht moet hebben, voordat je iets als tip doorgeeft aan je gasten. Met vrienden gingen we dus naar de grotten, want, dacht ik, daar is het in ieder geval droog. Nou hebben we er zeker geen spijt van, want de grot is prachtig! Ik heb nooit eerder zo'n mooie en sfeervolle grot gezien.

Bij binnenkomst leek het net Droomvlucht van de Efteling, alleen zonder elven en kabouters en je moest zelf naar beneden lopen i.p.v. glijden in een karretje. Maar wat een sfeer! Indrukwekkend. Ja, toch nog een maar. Het was er zo nat binnen. Dat hadden we natuurlijk kunnen weten. De stalagmieten en stalactieten hebben water nodig om te blijven 'leven'. Alleen leverde de dikke druppels in de grot wel af en toe wat cynisch commentaar op. Maar dat maakte het niet minder mooi.

Absoluut een aanrader dus. 's Zomers is het overigens veel droger, ook ondergronds. Absoluut een aanrader!

Grootste grotten van Portugal

De Grutas Mira d’Aire zijn de grootste grotten van Portugal en liggen in het natuurpark in de omgeving van Porto de Mós. Deze grotten zijn ontdekt in 1947 en voor het eerst in 1974 opgesteld voor het publiek. Er zijn diverse zalen met elk een eigen naam, zoals de Grote zaal, de Rode Zaal of de Kapel. Door de grotten loopt een rivier.

Aan het einde van de tour bent u 110 meter ondergronds, en wordt u met een moderne lift terug naar boven gebracht.

Mocht u of uw kinderen hierna nog zin hebben in heel iets anders: bij de uitgang vindt u een mooi gelegen waterpark.

De grotten van de vos

De Grutas da Moeda liggen in São Mamede op 2 kilometer van Fátima. In 1971 zijn deze grotten ontdekt door twee jagers die op een vos jaagden. De vos schoot in een groot hol omgeven met bosjes. De nieuwsgierig geworden jagers besloten het hol te betreden en ontdekten op deze manier de grotten.

De te bezoeken gangen zijn 350 meter lang met een diepte van 45 meter. De temperatuur in de grotten is constant en rond de 18˚ C. 
 

In deze 'broedergrotten' kunt u duizenden stalactieten en stalagmieten bewonderen in een waterrijk decor

Hoewel de Santo António grotten in 1955 en de Alvados grotten in 1964 werden ontdekt, worden ze eigenlijk altijd gemeenschappelijk genoemd. Ze liggen dicht bij elkaar maar zijn verder zeer verschillend.

De Santo António grotten onderscheiden zich door hun monumentale grote zaal die worden doorkruist door kleine waterwegen en natuurlijke meren, geheel gevuld met stalactieten en stalagmieten. De Alvados grotten onderscheiden zich door hun schijnbaar eindeloze gangen, die onverwacht openen naar kleine zalen en diverse natuurlijke meren, evenals hun talloze tunnels onderbroken door diepe "Algares" kenmerkend voor de regio.