Mensen vragen wel eens of we ook 'ik vertrek' toestanden hebben (gehad). Ja, dat hebben we zeker, maar hoe gek het ook klinkt, dat kwam juist door die programma's die we iedere keer weer op de tv zagen, waardoor we extra voorzichtig waren en het eerste jaar te voorzichtig.

Toen we ons eerste huis wilde kopen, dachten we dat we allerlei handtekeningen van vorige bewoners nodig hadden, om het huis te kunnen kopen. Hiervoor moesten we het hele land doorcrossen. Het was net het programma Vermist (om maar bij tv-programma's te blijven). We hadden daarbij de hulp ingeroepen van een soort bemiddelaar, die zowel Portugees als Nederlands sprak. Best leuk hoor, alleen werd het huis op een gegeven moment aan een ander verkocht. Het duurde de makelaar allemaal te lang. De nieuwe kopers hadden geen last van argwaan en wij hebben nooit gehoord dat ze problemen hebben gekregen. Een jaar later kochten we een huis, dat al 15 jaar leegstond en we konden duidelijk zien dat er alleen muren en een dak aanwezig waren en we dus alles moesten opbouwen. Je weet waar je aan toe bent en staat dus niet voor verrassingen. Gewoon erg hard werken...

Natuurlijk gaat het wel eens mis en we kennen wel mensen die zwaar beduveld zijn. Alleen was dat door een Nederlandse makelaar die op een snelle manier God in Portugal wilde worden. En ja, we betalen soms wel eens teveel, maar dat zijn echt uitzonderingen. Ook zitten we wel eens te wachten op mensen die niet op de afgesproken tijd komen of helemaal niet komen, maar dat komt omdat de Portugees geen 'nee' kan zeggen en waarschijnlijk iemand anders is tegengekomen die ook hulp nodig heeft. Niet dat we daar aan wennen. Het grote voordeel dat we hebben is natuurlijk dat we een inkomen hebben. Als je snel iets af moet hebben omdat je afspraken hebt om te gaan verhuren, piep je wel anders. Maar 'ik vertrek' toestanden, nee. We waren dus ook niet in hun programma.