Ik heb de slag om de dodeknoppenknipdag verloren (voor degenen die niet weten wat dit betekent: iedere zondag was dodeknoppenknipdag en moesten de dode knoppen uit de rozen en andere planten geknipt worden). De hitte en mijn reisje naar Nederland hebben mijn goede bedoelingen doorkruist. Helaas. Vanmorgen zat ik weer ijverig onkruid uit te rukken, toen ik bedacht dat ik echt geen tuindagboek bij hoef te houden. Dat zou er ongeveer zo uitzien:

Maandag 8 juni: vanmorgen twee uur onkruid verwijderd uit de Keukenhof (onze buitenkeuken).
Dinsdag 9 juni: vanmorgen twee uur onkruid verwijderd uit het perkje rondom het zwembad.
Woensdag 10 juni: vanmorgen twee ............

Dat wordt niet erg interessant. Wat wél interessant zou kunnen zijn, is mijn wensenlijst wat de tuin betreft. De tuin is prachtig geweest in het voorjaar en juni, maar nu moeten er tonnen water bij om er kleur in te houden. De Agapanthus is prachtig en de Indische lelies (Cannas) ook, maar nu de klaprozen verdwenen zijn, heb ik daar toch enkele akelige, kale plekken. En in sommige andere delen van de tuin zijn er planten die zo uitgegroeid zijn dat het teveel van het goede is. Nu heb ik ooit op een schrijfcursus geleerd, dat je vaak hele zinnen moet opofferen en verwijderen, ook al zijn ze nog zo mooi. 'Kill your own darlings' is de uitspraak.

Mijn tuindagboek wordt dus in oktober:
Maandag 8 oktober: vanmorgen twee uur de helft van de vetplanten verplaatst naar de Keukenhof.
Dinsdag 9 oktober: vanmorgen twee uur de helft van de Indische lelies verplaatst naar het perk rondom de Yurt.
Woensdag 10 oktober: vanmorgen twee ............

Helaas, ook niet interessant.