Ik ben zelf een fervent reiziger. Tenminste....., dat was ik. Tenminste.... misschien meer in gedachten, dan in werkelijkheid. In ieder geval reisden we jarenlang rond in een camper en genoten zo van veel vrijheid. Dat was leuk, (ont)spannend en had ook zijn nadelen. Doordat je nooit een hotel of kampeerplaats boekte, hoefde je nooit ergens langer dan een dag te blijven en dat was de crux. Ik begon altijd al meteen te roepen: 'hier blijven we een week staan! Het is hier zo mooi.' Want dan wist ik dat ik niet meteen de dag erna alweer op stap moest. Drie dagen hielden we het dan wel vol.

Nu we in Portugal wonen is het allemaal heel anders. We zien het verschil tussen de mensen die één week bij ons een appartement huren en degenen die twee weken huren. De laatste zijn veel meer ontspannen, en nemen ook tijd de onmiddellijke omgeving te verkennen. Even een wandeling naar het dorp. Een kopje koffie drinken en een van de heerlijke gebakjes eten. Ze gunnen zich de rust om van de tuin te genieten, te lezen, een spelletje te doen. De eenwekers zijn nog steeds in de 'workmood'. Iedere dag moet er iets bekeken worden, want er is veel te zien en te beleven en terugkomen is er vaak niet bij.

Nou daar heb ik me dus ook aan bezondigd. Alleen denk ik nu wat zonde........het heeft me de ogen geopend en toen ik in Vietnam op het punt stond de tiende stad te bezoeken, zei ik tegen Loek: wat zijn wij een stommerds! Als er iemand bij ons een week boekt, zeggen we tegen elkaar:"niet slim, er is hier zoveel te zien!" (ja hoor, ook eigenbelang!) en nu lopen we zelf ons hier rot te rennen.'. Dat gebeurt ons nooit meer! Bij deze! Ik gun mezelf ook de ruststand op vakantie. . We gaan in september oefenen........ Of anders het volgend jaar., of misschien het jaar daarna......

Blijft, dat er in de Costa de Prata teveel te beleven is voor een week. Twee weken is een aanrader!