Ik ging vanmorgen even via de keukendeur naar buiten, en terwijl ik het pad op stapte hoorde ik rechts van me geritsel in het grind. Ik keek en zag een slang achter het pampasgras tussen de stenen van de stapelmuur wegglijden. Mooi, maar ook een beetje griezelig...
Weer binnen keek ik uit het raam en zag een parelhagedis op ongeveer dezelfde plek lopen. Dat leek me slecht voor zijn gezondheid, maar goed, zo gaat dat in de natuur.
Toch wilde ik die slang op de foto hebben. Eerst zag ik hem met z'n kopje tussen de stenen uitkomen. Op een andere plek trouwens dan waar hij tussen de stenen schoot, kennelijk kun je achterlangs onder het grasveld. Ineens gleed hij tussen de stenen vandaan en verdween weer achter het pampasgras. Daarna weer even niets, totdat hij weer tevoorschijn kwam, in de border aan de bovenkant van de muur. Snel greep ik naar m'n camera, maar ik tikte per ongeluk tegen een randje, en meteen schoot hij weer weg. Ik was binnen hè, hij een meter of 6 verderop buiten. Weer een poosje gewacht, intussen een boterham etend, en daar was hij weer, in de border, met z'n kop boven een plant uit.
Deze foto is trouwens 2 uur later genomen, op dezelfde plek waar de slang tussen de stenen uit kwam. Ik wil niet weten wat er nog meer achter die stenen zit! Heel naïef dacht ik dat er alleen hagedissen en vogeltjes zaten, maar nee hoor, de wildernis begint gewoon op de drempel.